ПОЗАСТАВЛЯТИ — ТРАНСКРИПЦІЯ

[позастаўл`а́тие] заповнювати; загороджувати; ставити

Інфінітив [позастаўл`а́тие]
  Однина Множина
Наказовий спосіб
1 особа   [позастаўл`а́ймо]
2 особа [позастаўл`а́й], [позастаўл`а́йно] [позастаўл`а́йтеи]
Майбутній час
1 особа [позастаўл`а́йу] [позастаўл`а́йеим], [позастаўл`а́йеимо]
2 особа [позастаўл`а́йеиш] [позастаўл`а́йеитеи]
3 особа [позастаўл`а́йеи] [позастаўл`а́йут`]
Минулий час
чол. р. [позастаўл`а́ў] [позастаўл`а́лие]
жін. р. [позастаўл`а́ла]
сер. р. [позастаўл`а́ло]

[позастаўл`а́тие] віддавати в заставу

Інфінітив [позастаўл`а́тие]
  Однина Множина
Наказовий спосіб
1 особа   [позастаўл`а́ймо]
2 особа [позастаўл`а́й], [позастаўл`а́йно] [позастаўл`а́йтеи]
Майбутній час
1 особа [позастаўл`а́йу] [позастаўл`а́йеим], [позастаўл`а́йеимо]
2 особа [позастаўл`а́йеиш] [позастаўл`а́йеитеи]
3 особа [позастаўл`а́йеи] [позастаўл`а́йут`]
Минулий час
чол. р. [позастаўл`а́ў] [позастаўл`а́лие]
жін. р. [позастаўл`а́ла]
сер. р. [позастаўл`а́ло]

[позастаўл`а́тие] примусити

Інфінітив [позастаўл`а́тие]
  Однина Множина
Наказовий спосіб
1 особа   [позастаўл`а́ймо]
2 особа [позастаўл`а́й], [позастаўл`а́йно] [позастаўл`а́йтеи]
Майбутній час
1 особа [позастаўл`а́йу] [позастаўл`а́йеим], [позастаўл`а́йеимо]
2 особа [позастаўл`а́йеиш] [позастаўл`а́йеитеи]
3 особа [позастаўл`а́йеи] [позастаўл`а́йут`]
Минулий час
чол. р. [позастаўл`а́ў] [позастаўл`а́лие]
жін. р. [позастаўл`а́ла]
сер. р. [позастаўл`а́ло]
Коментарі
Щоб додати коментар, увійдіть.